Jaja, ;-)
Die eerste reactie is ex-pressie. Meer niet. Het best vertaald in de buurt van; ont-drukking (via/door uitdrukking), of simpeler gezegd, de druk eraf. Ik laat het, me vooral, dan maar gewoon even gaan. Even het ontluchtingsventiel van het drukvat dat ik ben (een mens kan zijn) open. Vrij op associatie, weird-connect-the-dot (vrij vertaald als; verbind de punten raar (letterlijk ongeveer: raar-verbind-het-punt), there’s method behind the madness, er zit methode achter de ogenschijnlijke waanzin. Meestal plaats ik ze niet, meestal laten moderators ze ook niet eens staan. Wat zich vervolgens dus vormt is een voor veel mensen onbegrijpelijk ‘eindproduct’ (de reactie), die wel het gevolg is van een voor mij logisch(e) proces(gang). Maar omdat ik eigenlijk alleen half-fabricaten en deelproducten laat ‘ontsnappen’, laat wat zich wel toont zich alleen zien als een verwarrend complex.
Ik hoop dan ook van harte dat je niet te hard je best hebt gedaan om het ‘inhoudelijk’ te begrijpen. Alhoewel je aan de reactie wel aardig ‘mijn inhoud’ van op dat moment af kan lezen, want dat kwam er toen uit.
Dat zijn en waren de aangrijpingspunten en handvatten die me op dat moment bezig hielden naar aanleiding van het blog.
Ik begin in die eerste/onderste reactie dan ook met, minstens een poging tot een grapje, vooral om een lezer van de reactie gelijk op een voet te zetten, waarop hij of zij het niet te serieus gaat nemen (althans, op dat effect hoop ik dan).
Op het afsluitende; ,,doe dan maar gewoon namaste” na, is die hele ‘eerste/onderste’ reactie het resultaat van zo’n ‘ontluchtingsproces’, met ‘doe dan maar gewoon namaste’, sluit ik ook het drukventiel weer.
En ja, het blog had een ´drukverhogend effect´ gehad, dus zo gezien heb je inderdaad wel wat los bij me weten te maken :D. Ik moet even zeggen dat vooral de vierde alinea me wel even ´vast zette´. Alsof het nieuw was.. maar goed.

Dat laatste dat ik aan een lezer meen, namaste, welke definitie de lezer daar dan ook aan ophangt, is vanuit mij mogelijk vooral bedoeld als kruisproduct of het totaal van alle vertalingen, of het dan door de lezer wordt gelezen als; het hoogste in mij groet het hoogste in u, of; het goddelijke in me groet het goddelijke in u, of nog anders, maakt me in deze definities ook niet zo uit geloof ik.

Ik krijg zelf mijn hoofd nog wel om de eerste/onderste reactie heen, ik heb het zelfs uitgeschreven staan. Maar dat plaats ik maar niet, vanwege een overweldigend formaat. Ongeveer vierhonderdvijftig regels voluit geschreven in kladblok; ´verklarend´. Wanneer ik dat zou plaatsen en je zou het lezen, dus ik zou de hiaten tonen die nu buiten het zicht van de eerste/onderste reactie vallen, zou je het ook zeker wél vatten.
Maar goed, dan heb ik die eerste reactie afgesloten, dan lees ik het eens, dan denk ik toch, misschien toch nog iets duiden.

Dat motiveert de tweede reactie. Om gelijk te erkennen dat het de eerste/onderste nog steeds niet te serieus genomen zou moeten worden, begin ik gewoon weer met (een poging tot) een grapje. Ik zeg er alleen niet bij dat het vooral over mij en de eerste reactie gaat. Ík ben de ezel die zich met zijn eerste reactie strekt, iets waar ik wel op hint aan het einde met; trek eens aan míjn staart, waarop ik nog eens; I-A, balk. Op die start en eindgrap na, is die reactie dus wel helemaal serieus.

Met wat ik in de tweede reeactie hardop vraag en stel, bedoel ik me dus eigenlijk vooral het hoe en wat van wat ik een blog later bij je terug lees af te vragen:
Richard Buckminster Fuller (1895-1983) heeft gezegd: “Je kunt de bestaande realiteit niet veranderen door ertegen te vechten. Om iets te veranderen moet je een nieuw model bouwen dat het bestaande systeem overbodig maakt”.

Dan is er nog de ´verweving´ van de grot-metafoor en de wakker-worden-metafoor. Waar jij op me reageert in de trant van ´je kan mensen niet uit hun grot drijven´, had ik het dus eerder bedoelt als we kunnen toch minstens een wekkertje zetten aan de hand van de wakker-worden-vergelijking? Zo´n ting-ting dingetje, niet zo´n buzzer natuurlijk! We konden toch minstens een lekkere taart bakken en de lucht de grot-vergelijking in waaieren? Ze motten toch eten, niet? Ach, ik blijf lekker bakken hoor.
Vooral vanwege onze natuurlijke staat, er los van zijn.

Ik geloof dan ook dat alle concepten, modellen en constructies vooral functioneren als mogelijke handvatten/aangrijpingspunten tot en voor elkaar, in ieder geval acht ik dat primair aan het begrijpen van ´de externe wereld´, alhoewel het wel secundair is aan het ontwikkelen van jezelf door middel van reflectie ´op/van/met/door die ´externe wereld´ via je referentiekader en jij als dat referentiekader. Meer dan jezelf kan je niet zijn, alhoewel je dat dus wel kan worden, meer dan je zelf bent. Afijn, je recept (het blog) leidde bij mij tot een maaltijd soulfood waar ik dus zogezegd een beetje ´maagzuur´ bij ontwikkelde, maar dat gezegd, ik bleef er niet voor niets gewoon van door eten, ;-) , het was lekker hoor, en smaakte ook zeker naar meer..

De goeie groeten van In Lak’ech Ala K’in

Dus wanneer iemand bij het open laten van een deur vraagt of je in de kerk geboren bent zeg jij: ,,Nee, in een grot!” ?!?
;-)

In hoeverre ben je in de grot geboren?
Totaal geen herinnering(en) meer van het van te voren?

Ik ben niet in de grot geboren.

Ik hoef dan ook nergens uit.

Ik snap het wel, de herinnering is niet concreet genoeg.
Te abstract? Maar hij is er wel! Babytaal?
Modelleren. Extraheren. Abstraheren.
Fouten maken. Filosoferen. Fouten verbeteren. Het fouten verbeteren verbeteren. Zelfs het fouten verbeteren verbeteren verbeteren. Tot je je (eigen) kracht verbeterd tot de oneindig verbeterende macht. Maakt je overigens niet ‘goed’ tot de oneindige macht.

Maak de Leegte ook leger.
En maak de Leegte ook soldaat.

Wees.
Immers was je er al voordat al die modellen, constructies en dergelijke door je kenbaar gemaakt zijn aan je, niemand heeft het voor je gedaan, we zijn allemaal autodidact.

Autodirrigeer het zo naar een ander model.

Net zo makkelijk. Fijn hoor, superpositie.
Virtueel Euclydicsche ruimte in je hoofd.
Transformeren en transmorpheren.
Alhoewel dat voor de meeste mensen waarschijnlijk hetzelfde betekent. Voor mij meestal ook. Tenzij ik restwaarde ervaar aan het eind van de formule. Dan ben ik vrij genoeg om het tijdelijk..

Plato.
Enerzijds anderzijds natuurlijk.
Ik snap het wel, ik begrijp het gewoon niet.
Er lijkt altijd zo’n persoonsverering in te liggen.
Het beestje moest toch een naam, kan niet meer wijzen.

Weet je dat die oude Grieken pas begonnen te tellen bij twee? Helemaal uit balans. Geen nul die gasten! En ook geen één. Tsja, je hoeft toch pas te beginnen met tellen bij meervoud zeker!? En dat is pas het geval bij twee.

Stelletje idioten wordt gevierd als het summum van…
Tsja, wanneer ik achterstevoren kijk zie ik dat ook zo hoor. Maar dan ben ik me er dus wel van bewust dat ik terug-kijk.

Prachtig. Scheppingsverhalen.
Met kop en schouders steekt daar natuurlijk het Groningse scheppingsverhaal bovenuit. De Bijbel is dan ook geen aanvalswapen, alhoewel je met een beetje bijbel in de juiste hoek zo iemand zijn nek gebroken slaat.
Ik zou ook mijn zwaard trekken. Ter verdediging.

Van poëtisch naar profetisch.
Nee joh, ik heb geen grootheidswaanzin hoor.
Misschien heb jij een minderwaardigheidscomplex?
Ik heb het ook niet over mij. Ik kijk wel uit! Ik weet hoe dat gaat met ons. We spijkeren me zo op een kruis hoor. Jou ook. Ga jij maar hangen.-
+
-+
963./*E96 of ook 9630 v/^ 0E96
Plusminus hoor, ik ben toch gebonden aan de notitie die het platform van de code’s, het toetsenbord, als mogelijkheden biedt. Ach, wie weet ziet, wie niet niet.
Wie weet weet ook dat het niets betekent, wie niet niet.
Voor wie niet niet, hou het er maar op dat ook ik niet interessant doe, maar geïnteresseerd ben.

Ach, verTAALd, ik dacht geloof ik zoiets als; ja-a, dan kan ik nou wel weer gewoon nirvana gaan, maar ik ben er niet voor niets van teruggekomen. Ik begreep het zelf ook niet hoor, maar ik had het onbegrip wel gekwantificeerd. En dat was uiteindelijk het doorslaggevende. Niet alleen voor mij, vooral voor de benodigde unanimiteit. Ik weet niet eens waarom. Ook niet hoe. Wel wat, maar het is nu eenmaal nog niet te vatten, komt wel. Ik ben nu maar gewoon weer eens vanaf het ‘begin’ de hele route aan het volgen. Aan het leren. Vooral taal. Codetaal. Terwijl alle taal code is natuurlijk. Ik moet zeggen dat de informatievoorziening hier me momenteel niet tegenvalt. Het gaat wel lukken. Er is nog veel te veel esoterie. Maar, ik ‘zie’ dat het exoterische zich met een exotische versnelling meester maakt van het verschil. Nee, het exoterische zal het esoterische nooit inhalen. Dat kan alleen al per definitie niet, maar ik zou de laatste willen zijn die zich doodstaart op woorden. Het zal het transformeren. Esoterie zal alleen nog bestaan bij de gratie van gebrek aan contact met het exoterische. Contactgestoord.

Kan dat Gregoriaanse element er niet gewoon uit dan?
De bijbel zei ook gewoon dat de wereld rond is hoor.
Maar goed, wanneer je je laat voorlezen.. En dan, ondertussen hebben we collectief toch ook het verschil tussen rond en bol wel benoemd.
Beter wél leren lezen. Voordat je met een bomgordel om je nek de straat op wordt gestuurd als kamikazepiloot zonder vliegtuig. Want dat is niet wat er staat maar wel wat er wordt voorgelezen. Kan je ook niet neerstorten, alhoewel dat niet een onoverkomelijk probleem is voor een kamikazepiloot. Eerder een eerdere verwelkoming van het onontkoombare latere.

Hoeveel dagen heeft een week?
Hoeveel dagen zou je willen?
De aarde is de grootste klok ter wereld.
De meest precieze ook. Kijk maar in de hemel, of ruimte, maakt mij niet uit, ik ga me niet doodstaren op woorden.
Tijd is lokaal. Dus een atoomklok op een andere locatie kan nooit preciezer zijn dan hoe laat het precies hier is.
Het middendagmoment raast met honderden meters per seconde voorbij. Of de aarde draait met honderden meters per seconde langs de middendagplek. Kwestie van referentie. Ik hou me in gesprek wel aan ‘de afspraken’ hoor, anders krijg je van die Babylonische verwarring.
Terwijl hun het toch echt een stuk duidelijker maakten.
Maar tsja, wanneer je je laat voorlezen, laat je ook over aan degene die voorleest, wat er voorgelezen wordt. Kan je voorstellen tot welke gedachten en dergelijke het kan leiden wanneer je leest dat zij die het boek voorlezen, zelfs het boek hebben samengesteld. Lees je overigens wel in een ander boek dan het boek waar uit voorgelezen word hoor.
Die Babyloniërs, puike gasten ook. Ook niet natuurlijk. Zal de tijd wel geweest zijn toen. Of de plek. Hoe dan ook, het leek ze wel handig om in hun kleinotities een karakter erbij te zetten en voortaan niet meer aan interpretatie en toeval over te laten of er nu sprake was van; 3 en vervolgens 1, 31, 301 of 3001. Nee, nul is niet niks. Alhoewel het ook wel niks is.

Ik had hier iets getikt dat ik in tweede instantie toch maar niet opschrijf. Dan raken de mensen die nog dik in hun grot zitten mogelijk nog meer verward. De wiskunde werkt per gebod, er is in heel de telkunde/rekenkunde/wiskunde maar één ding echt verboden! Om er dan toch nog wel íéts over te zeggen. Ik had het eerder wel al geweten, maar was me nooit echt bewust geweest van wat het dan betekent. Dat ben ik nu nog niet eigenlijk, ik weet wel dat, maar niet hoe, en dan nog vooral nieuwsgierig naar; waarom niet?
Alhoewel dat antwoord zich niet laat kennen. WhyWhyWhyWhyWhyWhy ask why?

Ik zag gister mannen dansen,
zij feestten door de waanzin heen.
Ze deden dingen met hun benen,
en klapten met hun handen in.
Gekleed in goede groenen,
schuilden zij in ander zelf
dat zij ‘s morgens weer verruilden
om het schieten op een ander zelf.

Still questioning.

If love and peace are so strong,
why there’s pieces off love that don’t belong,
nations dropping boms.

And see the children are starving
And their houses were destroyed
Don’t think they could forgive you

Nee, ik zit niet in de grot.
Ik ben de grot!

En nu eruit allemaal!

Haha, gawapje ;-)

Namaste dan maar, maar toch ook wel etsaman.
Want mijn laagste groet uw hoogste ook.
Of mag dat niet volgens de regels?
Krijg je dan karmatische kruisbestuiving ofzo?
Valse steek in het weefsel van het universum?
Veranderd dat het dna van de force?
Zoals een tekenbeet zijn sporen achterlaat in het dna van een opossum? Ach, ik bedoel het niet slecht. Maar of het goed voor je is.. laat anders maar hoor, doe dan maar gewoon namaste.

Yo!

Hier wordt ik blij van.