welvaart

Af en toe krijg ik de opmerking dat ‘Welvaart voor Iedereen’ geen goede slogan is. Sommige mensen geven de voorkeur aan Welzijn omdat dat begrip gaat over de echt wezenlijke zaken: gezondheid, geluk, etc. Toch heb ik voor Welvaart gekozen.

“De wereldbevolking groeit in rap tempo. We zijn met teveel. Welvaart voor iedereen, is helemaal niet mogelijk.” Als deze stelling klopt, kan ik wel inpakken met mijn website. Tijd voor een antwoord.

Het is u niet ontgaan, de Europese Centrale Bank wil 1,1 biljoen nieuwe euro’s de financiële markten in gaan pompen. Dit zal de vermogensongelijkheid doen groeien en de rijke medemens nog weer rijker maken. Een zegen voor bankiers en investeerders.

Onze welvaart gaat achteruit. Voor de meesten van ons gaat dit heel geleidelijk, waardoor het niet zo opvalt. Sommigen hebben meer pech. Ze worden werkloos of ziek en merken opeens dat de sociale vangnetten weggevallen zijn. De welvaartsstaat die na de oorlog is opgebouwd, wordt langzaam maar zeker ontmanteld. Een bestaansminimum is niet langer verzekerd. In de rijke westerse wereld komt steeds meer armoede voor.

De kranten schrijven dat het einde van de crisis in zicht is. De economie groeit weer en deze trend zet door. Binnenkort zal het met ons allemaal beter gaan. Dit is de mythe van de onzichtbare hand, die ons telkens wordt voorgehouden: de winst wordt op raadselachtige wijze herverdeeld. Maar het zijn vooral de grote bedrijven en hun aandeelhouders die profiteren. De gewone man ziet er niets van terug.