democratie

‘We missen de koning bij de kabinetsformatie’, stond afgelopen zaterdag op de voorpagina van het AD. Het onderhandelen duurt nu al zo lang en leidt vooralsnog tot niks. ‘De koning zou de impasse kunnen doorbreken’ volgens 4 oud-informateurs.

Via een ingenieuze draaideurconstructie stromen oud politici door naar de mooiste bankiersbaantjes. Politici en bankiers zitten bij elkaar op schoot, de sectoren zijn volledig verstrengeld.

We weten niet beter dan dat we in een democratie leven. Tegelijkertijd hebben we het kapitalistische systeem gekozen om onze economie in te richten. Dat is toch geen probleem? Die twee werken toch heel mooi samen? Zo is het toch altijd geweest?

Veel mensen denken dat het niet uitmaakt of je stemt of niet. Maar niet stemmen betekent dat het huidige EU-beleid ongehinderd door kan gaan. De EU legt bezuinigingen op en interesseert zich nauwelijks voor armoede en werkloosheid. Ons land krijgt steeds minder ruimte om een eigen koers te varen. Een aantal partijen maken zich sterk voor onze democratie en willen dat het afbraakbeleid van de EU stopt.

Ons wordt verteld dat we in een democratie leven. We zouden zeggenschap hebben over de beslissingen die ons leven beïnvloeden. In de praktijk valt dit heel erg tegen. We worden geregeerd van bovenaf door een kleine groep mensen. Grootbedrijven hebben een stevige greep op de regering. En de EU, die steeds meer bevoegdheden krijgt, is geen democratisch project. De meeste besluiten worden boven ons hoofd genomen.