Bij nadere kennismaking blijkt echter dat er ondanks alle intelligentie, wetenschap en techniek op allerlei plaatsen, vernietiging en vervuiling van die pracht plaatsvindt. Ondanks alle wetenschap en techniek heeft het heersende ras kennelijk nauwelijks een idee hoe om te gaan met die wetenschap en techniek om er een modern paradijs van te maken voor zichzelf.

Die wereld, die zich Aarde noemt, beschikt al over een elektronisch informatienet en je geeft de scheepscomputer opdracht daar verbinding mee te maken en het probleem te onderzoeken en de oorzaken te analyseren. Het blijkt al snel dat men crisis op crisis aan het stapelen is, armoede, ziekte en tekorten zijn op allerlei plaatsen aan de orde van de dag. Op termijn dreigt instorting van allerlei natuurlijke systemen, door kortzichtig beleid.

Op het gebied van moraal, hoe men zich dient te gedragen, blijkt het één grote warboel van religies, levensbeschouwingen, filosofische scholen en praktische regelgevingen. In de kern blijkt het om een wel vaker optredende ontwikkelingsstoornis van civilisaties te gaan: een verstoorde balans tussen belangen op korte en lange termijn.

Door de snelle culturele evolutie van de wezens die zich mens noemen is er in korte tijd een veel grotere duidelijkheid over de toekomst ontstaan, terwijl de mens daarvoor nooit wist wat de dag van morgen, laat staan volgend jaar zou brengen. Door die evolutie ontstond de noodzaak om belangen op lange termijn voldoende mee te wegen bij afwegingen, maar daar was de mens in die korte tijd onvoldoende op ingesteld geraakt.

Het probleem werd door een enkeling al wel enigszins onderkend. Zo zei Socrates, dat de mens gevolgen op lange termijn net zo klein waarneemt als een boom in de verte en zich zo vergist bij zijn afweging van de gevolgen van zijn keuzes. Morele regels zijn te begrijpen als goede adviezen voor een gelukkig leven, waarbij je er goed op moet letten de gevolgen op lange termijn op de juiste wijze mee te wegen bij je morele afwegingen.

Het kritische onderzoek door Socrates naar rationele onderbouwing van regels werd door de autoriteiten niet op prijs gesteld. Hij kreeg een gifbeker en zijn leerling Plato bedacht toen de mythe van Er, die een fantastische eeuwige hemel als beloning voor het volgen en eeuwige gruwelijke hel als straf voor het overtreden van morele regels beschrijft. Het gewicht van gevolgen op lange termijn wordt zo met verleiding en angst dusdanig uitvergroot dat de balans tussen korte en lange termijn bij ons afwegen hersteld wordt.

Die mythe ging een eigen leven leiden en zo werd het volk eeuwen en eeuwenlang min of meer in het gareel gehouden met op intuïtie gebaseerde regels, waarvan de naleving met de mythische beloning en bestraffing afgedwongen werd.

Toen de wetenschap zich verder ontwikkelde werd er steeds minder geloofd in de mythe en nam het korte termijnbelang weer steeds meer de overhand. In combinatie met steeds grotere technologische mogelijkheden leidde dat tot de chaotische destructieve staat, waarin je de Aarde nu aantreft. De vrijheid die de mens zich verworven had en die zijn grote kracht was, werd zo ook zijn grootste vijand door de weer verstoorde balans.

Nu het probleem geanalyseerd is, geef je de scheepscomputer opdracht een oplossing uit te werken om deze schitterende Aarde zich te laten ontwikkelen tot het Moderne Mondiale Paradijs dat het in potentie kan zijn en de scheepscomputer komt met de volgende oplossing.

Allereerst moest er helderheid geschapen worden over de betekenis en functie van ethiek en moraal: het in balans houden van belangen op korte en lange termijn. Het inzicht van Socrates zou in ere hersteld worden met een naar hem genoemde wet: Bij morele afwegingen is een gelukkig leven als geheel bekeken de maat van het goede. Het aangename, het gelukkige, is uitsluitend goed als het geen grotere onaangename gevolgen krijgt, waar en wanneer dan ook.

De scheepscomputer stelt verder voor de futurosofie te introduceren, de interdisciplinaire wetenschap die onderzoekt hoe het Moderne Mondiale Paradijs efficiënt tot stand gebracht kan worden. Uitgaande van De Wet van Socrates kunnen de begrippen waarde en norm eenvoudig omschreven worden. Morele regels zijn adviezen voor een gelukkig leven. Ze zijn als olie in de grote samenwerkingsmachine die de maatschappij is en die voor elk wat wils zoveel levenskwaliteit produceert. Immoreel gedrag is als zand in die machine. Een waarde is een richtlijn en een norm een voorschrift die gelukkig leven bevordert.

Met die omschrijvingen kunnen ook de vele vakwetenschappen uit de voeten. De neurologie noemt de mens een geluksmachine, de psychologie beschrijft de mens als een wezen dat het aangename zoekt en het onaangename probeert te vermijden en ook de economie en de sociologie zien de mens als wezens die hun behoeften proberen te bevredigen. De speltheorie bewijst dat onrechtvaardig handelen alleen op korte termijn winstgevend is en dat op lange termijn bekeken het juist de rechtvaardigheid is waar de mens baat bij heeft. Ook in de ecologie blijkt het probleem te bestaan in het onvoldoende meewegen van het belang op lange termijn.

De Wet van Socrates dient de mens onderwezen te worden en volgens die wet dient hij te worden opgevoed. De media, die op deze planeet in deze fase van de menselijke ontwikkeling een enorm grote rol spelen in het leven van de mens dienen ingezet te worden om de Wet van Socrates en de lessen van de futurosofie voor iedereen op speelse wijze duidelijk te maken.

Het grote misverstand van de individualistische Amerikaanse Droom, die als een pandemie de wereld was rondgegaan, wordt zo doorgeprikt. Die droom, waarbij geld de maat van het goede is, kan slechts voor enkelen werkelijkheid kan worden, want al het lekkers van dat Luilekkerland dient ook nog geproduceerd te worden en bovendien blijkt het Luilekkerland ook nog niet de gelukkige plek, die het lijkt. Die domme droom wordt vervangen door een gezamenlijke droom over een schitterend Modern Mondiaal Paradijs.

En de mens ruimt met blij gemoed en goed geïnformeerd door de futurosofie eendrachtig de crises op en realiseert voor deze eeuw verstreken is al voor een belangrijk deel het Moderne Mondiale Paradijs.

 

Deze blog is geschreven door Jeroen de Koning, auteur van het boek "De Wereldsudoku, De Wetenschap van het Wereldverbeteren", Groningen (2007)