Onze welvaart gaat achteruit. Voor de meesten van ons gaat dit heel geleidelijk, waardoor het niet zo opvalt. Sommigen hebben meer pech. Ze worden werkloos of ziek en merken opeens dat de sociale vangnetten weggevallen zijn. De welvaartsstaat die na de oorlog is opgebouwd, wordt langzaam maar zeker ontmanteld. Een bestaansminimum is niet langer verzekerd. In de rijke westerse wereld komt steeds meer armoede voor.
Inleiding Alarm
Foto: Voedselbank Den Helder e.o.
S
inds 2008 kent ons land een crisis die maar niet overgaat. De overheid reageert met bezuinigingen. Tussen 2011 en 2017 zijn 54 miljard aan ‘ombuigingen’ gepland. Veel economen hebben aangegeven dat deze bezuinigingsdrift niet verstandig is. De crisis zal alleen maar verergeren. Als mensen minder te besteden hebben en ook de overheid minder geld uitgeeft, heeft de binnenlandse economie daaronder te lijden. Veel MKB bedrijven die afhankelijk zijn van de binnenlandse vraag gaan dan ook failliet.
CBS, Conjunctuurbericht, Aantal faillissementen uitzonderlijk hoog 13/08/12
De gevolgen zijn dat de werkloosheid in ons land steeds verder oploopt en het aantal vacatures afneemt. Er zijn inmiddels zeven keer meer werkzoekenden dan vacatures. De slogan: iedereen die wil werken, kàn werken, gaat niet op. Meer dan een half miljoen Nederlanders kan geen baan vinden. De werkloosheid in andere EU-landen is nog veel hoger. Daar is vooral voor jongeren de arbeidsmarkt dramatisch.
De armoede in ons land neemt toe, de inkomens- en vermogensverschillen ook. Vergelijk het salaris van een bestuursvoorzitter van een willekeurige onderneming met het salaris van de productiemedewerker. Volgens onderzoek van De Volkskrant verdiende een topman in 2013 gemiddeld negentien keer zoveel als de doorsneewerknemer. In 2012 was dat nog achttien keer.
De ongelijkheid wordt steeds groter. Waarom kan de één in weelde leven en moet de ander schrapen?
Wilco Dekker en Xander van Uffelen, Topinkomens stijgen toch weer, loonkloof groeit, De Volkskrant 15/6/13
De lonen staan onder druk. Mensen moeten langer doorwerken, migranten uit armere delen van de wereld betreden de arbeidsmarkt, uitkeringsgerechtigden en arbeidsgehandicapten moeten aan de slag. We moeten met elkaar vechten om die ene baan. De werkgever is de lachende derde.
1,2 miljoen landgenoten leven in relatieve armoede. Onder het mom van een participatiesamenleving wordt een afvallersmaatschappij gecreëerd, zoals columnist Kees Kraaijeveld dit in Vrij Nederland zo treffend benoemt.
Karl Marx had het in zijn tijd over de Verelendung van de onderklasse: de voortdurende verslechtering van de positie van de arbeiders onder het regime van het kapitalisme.
Kees Kraaijeveld, Een participatiesamenleving? Asscher en Klijnsma timmeren aan een afvallersmaatschappij, Vrij Nederland 19/10/13, p.19
Onder onze ogen is zich een nieuwe Verelendung aan het voltrekken. Kraaijeveld spreekt zelfs van een strategie. De regering wil mensen die geen werk vinden, zo snel mogelijk in de bijstand manoeuvreren en ze daar laten werken voor een uitkering. Wat een 'tegenprestatie' heet, is gewoon werken onder het minimumloon. Het is eigenlijk verboden, maar op deze manier wordt de wet omzeild. Gevolg: nog minder banen, nog lagere lonen, nog meer armoede.
Bas van der Schot, VN
De onderklasse kan het hoofd nauwelijks boven water houden. Maar ook in de middenklasse, die het altijd relatief goed had, neemt de armoede toe.
Steeds meer mensen die voorheen een goed inkomen hadden, moeten een beroep doen op de Voedselbank. Door een scheiding, werkloosheid of ziekte kunnen ze de hypotheek niet meer betalen. Of ze krijgen hun huis niet verkocht en kampen met dubbele woonlasten. Ook zijn er veel mensen die na de verkoop van hun huis te maken krijgen met een restschuld.
Robin de Wever, Kerken: Armoede gaat nu ook de middenklasse treffen, Trouw 5/11/12
Pim van den Dool, Hogeropgeleiden ook steeds meer slachtoffer economische crisis, NRC, 11/08/12
Pim van den Dool, Hogeropgeleiden ook steeds meer slachtoffer economische crisis, NRC, 11/08/12
Lia van Doorn en Mayke Kromhout, Voedselbanken: een onmisbare schakel in het lokale armoedebeleid, Trouw, 18/10/13
Is er echt te weinig geld om de Verelendung te stoppen? De Volkskrant constateerde in 2012 dat de winsten en omzetten van de meeste grote bedrijven allang weer op peil zijn. Terwijl het land in een recessie zit, floreren de AEX-bedrijven.
Welvaart is er blijkbaar niet voor iedereen.
Wilco Dekker, AEX-bedrijven floreren ondanks crisis, De Volkskrant 3/3/12
De economische omstandigheden nemen ons in beslag. Als we het tij willen keren, zouden we dan niet onze invloed moeten gebruiken? Eens in de vier jaar zijn er verkiezingen. Een democratische overheid moet naar de stem van de burgers luisteren. Naast de economische crisis is er echter ook een crisis in de democratie. Burgers voelen zich in de steek gelaten door politici. Ze hebben niet het idee werkelijk vertegenwoordigd te worden.
Onze overheid komt steeds meer in de greep van de multinationals. Door gelobby en donaties aan partijen beïnvloeden bedrijven cruciale beslissingen van de overheid. Met geld kan de top 1% de politieke besluitvorming in hun voordeel beslechten. Daarbij komt dat leden van de regering vaak uit de top van het bedrijfsleven afkomstig zijn en daar ook vaak weer naar terugkeren. Dit wordt wel de draaideur tussen politiek en bedrijfsleven genoemd.
Door deze buitenproportionele invloed van bedrijven wordt onze democratie ondermijnd. De zeggenschap die we als gewone burger zouden moeten hebben, is niet meer gegarandeerd. We worden steeds meer geregeerd van bovenaf. De top 1% bepaalt buiten ons om wat goed voor ons is.
Het is vreemd dat we dit normaal zijn gaan vinden. Er breekt geen verzet uit. Het blijft rustig op straat. Je hoort er bijna niemand over. Zijn we ingedut? Of zijn we te druk om er aandacht aan te besteden? Binnen de huidige democratische kanalen is geen verbetering te verwachten. Het systeem moet op de schop. In hoofdstuk 4 REMEDIE vertel ik over alternatieven die beter werken.
In dit eerste hoofdstuk, onder het kopje ALARM, worden een heleboel zorgelijke trends beschreven. Onze situatie wordt steeds hachelijker. Veel mensen denken dat het wel meevalt. Zolang je nog iedere maand je salaris overgemaakt krijgt, je rekeningen kan betalen en nog wat overhoudt ook, is armoede haast niet voor te stellen. Vandaag worden vooral de laagstbetaalden, de werklozen, de bijstandstrekkers en andere pechvogels geraakt. Maar gezien de ontwikkelingen van dit moment kan armoede iedereen overkomen.
Schrijf een reactie
-
- niet belangrijk - 27 juni
Voor objectieve denkers en liefhebbers van eigen researching: Kijk eens voorbij het huidige CV-gebeuren en duik eens in het onderwerp “The Internet of
Bodies” van de RAND Corporation.
https://www.rand.org/pubs/research_reports/RR3226.html -
Mister x 2 juni
al in 2009 via een uitgelekte bilderberg vergadering verslag , was al te lezen dat in 2020 een virus op de wereldbevolking losgelaten zou worden .
Doel van dat is (nu ook te lezen in het boek van claus schwab voorzitter world economic forum) de decimatie van het aantal mensen op aarde te beginnen bij ouderen en zieken , door pathologische virussen op de bevolking los te laten en daarbij vaccines . Covid 19 een nieuw virus… dacht effe van niet. -
Joost van Berkom 12 januari
Op naar een onvoorwaardelijk basisinkomen
-
NoSpam 1 juli
Als je dit kijkt weet je meteen waarom dit alles gebeurd. De VS is failliet en zal ‘iets’ moeten. Gemaakt door een onderzoeks journalist
https://www.youtube.com/watch?v=LjNjIbEBXnc -
2deHans 11 juni
Samen kun je best aan meer gelijk werken, zie video https://www.youtube.com/watch?v=jE6RgvBFlno
-
Bart 11 juni
Mensen snappen het echt nog niet dat een paar procent van de mensen alle welvaart in handen hebben , terwijl er overal rotzooi en armoede is in de wereld . De taart kan en moet beter verdeelt worden . Google maar Rothschild , Rockefeller .
-
Ruud 13 mei
Angela, dit is geen angst aanpraten, het is zo. Doe er wat aan, wij met zijn allen!
-
Angela 14 maart
Ik vind wel dat u ons heel erg laat schrikken. Hoezo zijn wij morgen misschien zelf aan de beurt? Ik heb al 15 jaar een vaste baan. Het bedrijf waar ik werk is solide. Ik snap niet dat u ons zoveel angst aanpraat.
