De schulden van de overheid zijn niet de oorzaak van de crisis. De schulden van de huishoudens zijn het probleem.

De huishoudens hebben hoge rente- en aflossingslasten. Door lonen te matigen en lasten te verzwaren, hebben mensen nog minder te besteden, zodat de binnenlandse economie stagneert. Faillissementen en een negatieve economische groei zijn het gevolg. De belastinginkomsten van de overheid lopen hierdoor terug, wat het overheidstekort weer groter maakt. Volgens de logica van onze regering zou dit nog meer bezuinigingen vereisen. Een negatieve spiraal.

Ewald Engelen pleit voor een forse verhoging van de lonen. De besteedbare inkomens zijn sinds de jaren '80 niet gestegen. Het wordt hoog tijd dat de werknemers weer mee gaan profiteren van de groei van het BBP. Een loonsverhoging kan de economie uit het slop trekken, want mensen gaan dan meer uitgeven. Dat leidt tot meer banen.

Tegenstanders zullen onmiddelijk roepen: niet doen, want meer loon is slecht voor de export. Onze producten worden dan te duur waardoor we minder aan het buitenland kunnen verkopen en dat gaat ten koste van de werkgelegenheid. Volgens Ewald Engelen is dit onzin, want onze economie draait maar voor 30% op de export, ons handelsoverschot is groot en onze concurrentiepositie is door dertig jaar loonmatiging inmiddels ruimschoots in orde.

Onlangs was Ewald Engelen uitgenodigd een lezing te geven voor het FNV-congres. In een gloedvol betoog licht hij zijn stelling toe: EIS MEER LOON, DREIG MET STAKING.