Welvaart voor iedereen - Een eerlijker verdeling van welvaart is mogelijk

Het hologram is een goede metafoor om ons bestaan te begrijpen. Het onderscheid tussen het ik en de ander - en tussen het ene en het andere ding - is kunstmatig. Ieder deeltje van het Universum bevat het geheel. Het is precies zoals William Blake al schreef: je vindt de hele werkelijkheid terug in elke korrel zand.

Michael Talbot: het hologram is een goede metafoor om ons bestaan te begrijpen

VIDEO, 03/09/2017

Michael Talbot. The Holographic Universe

e Amerikaanse auteur Michael Talbot (1953 - 1992) publiceerde in 1991 het beroemd geworden boek The Holographic Universe waarin aannemelijk wordt gemaakt dat ons hele universum een gigantisch hologram is.

WvI, Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven

Talbot baseert zich op het werk van twee wetenschappers: de kwantumfysicus David Bohm van de Universiteit van Londen en neurochirurg Karl Pribram van Stanford University.

Want to Know, Het Holografisch Universum: een wetenschappelijke basis voor wonderen

In dit interview met Jeffrey Mishlove legt Talbot het holografisch universum in het kort uit. De neurochirurg Karl Pribram bestudeerde het geheugen. Hij vond bewijs dat ons brein werkt als een hologram. Bohm hield zich bezig met theoretische fysica. Hij kwam tot de conclusie dat de realiteit op sub-atomair niveau eigenschappen heeft die doen denken aan een hologram.

Als we die twee ideeën samen nemen - dat ons brein holografisch functioneert en ook de werkelijkheid lijkt op een hologram - dan wordt het waarschijnlijk dat het hele universum holografisch werkt. Niet dat het letterlijk een hologram is, maar dat een hologram een goede metafoor is om ons bestaan te begrijpen.

Dit betekent dat de realiteit plastisch en veranderlijk is als een afbeelding in plaats van een solide en onwrikbaar gegeven. Maar er zijn nog meer implicaties. Als je naar de fotografische film kijkt waar de holografische afbeelding in gecodeerd staat, kun je daar geen chocola van maken. Om het beeld te ontcijferen moet je er een laserstraal doorheen laten schijnen. (Uitleg hier.)

Als je een afbeelding van een roos op de holografische film hebt staan en je zet daar een laserstraal op, dan zie je een 3D afbeelding van de roos. Maar als je deze film doormidden snijdt en de laserstraal door elke helft stuurt, krijg je 2 rozen te zien. Als je het in vieren snijdt, krijg je 4 rozen en in 8 stukken verdeeld, krijg je 8 rozen.

Als je het universum dus als een hologram begrijpt, is het precies zoals William Blake al zei: je vindt de hele werkelijkheid terug in elke korrel zand.

Poetryloverspage, William Blake, "To See a World..." (Fragments from "Auguries of Innocence")

Ieder deeltje van het universum bevat het geheel.

Sub-atomaire deeltjes kunnen elkaar ogenblikkelijk beïnvloeden hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn

De fotografische film waar de holografische afbeelding in gecodeerd staat, ziet er uit als rimpelingen in een meer – een interferentiepatroon- waarin niets herkenbaar is. Pas als er een laserstraal doorheen schijnt, zie je plotseling het object. Een hologram bestaat dus op twee niveaus. 1) een 3D object dat er zo echt uit ziet dat je denkt dat je het vast kunt pakken en 2) een 2D interferentiepatroon. Je kunt het vergelijken met tv kijken: je ziet concrete beelden op het toestel en tegelijkertijd zijn er onzichtbare radiogolven die deze beelden mogelijk maken.

Als we stellen dat het universum een hologram is, betekent dat dat er twee totaal verschillende realiteitsniveau’s zijn. Ten eerste de werkelijkheid die we om ons heen zien: een tafel, een computer, een stoel, ons lichaam. Maar ergens daarachter of daaronder is een realiteitsniveau waarin alles oplost in een oceaan van energie waarvan de onderdelen holografisch met elkaar verbonden zijn. Waar ieder deeltje het geheel van het universum omvat.

Dit betekent dat het denken over onszelf als afgescheiden van andere mensen en over de koffie die iets heel anders is dan het kopje waar het ingegoten wordt, niet klopt. Het onderscheid tussen het ik en de ander en tussen het ene en het andere ding is kunstmatig.

De kwantumfysicus David Bohm benadrukt dit. In onze westerse manier van denken zijn we eraan gewend geraakt dat als we een concept gebruiken - van een appel of een elektron of wat dan ook - dat het dan buiten ons bestaat. We vergeten dat het labeltje om de realiteit te beschrijven iets in ons hoofd is en niet iets buiten ons.

Dit lijkt op gekissebis, een volstrekt overbodig en nutteloos filosofisch debat, maar in de kwantumfysica heeft deze kwestie belangrijke consequenties. Een daarvan is dat ontdekt is dat sub-atomaire deeltjes zoals elektronen elkaar ogenblikkelijk kunnen beïnvloeden hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn. Het lijkt op de verhalen die je hoort over eeneiige tweelingen waarbij als er een gewond raakt ook de ander de pijn voelt.

Als een vis in een aquarium

Het probleem is dat we deze onmiddellijke beïnvloeding van deeltjes binnen de huidige fysica niet kunnen verklaren. Een signaal van de een naar de ander zou sneller moeten reizen dan het licht. Het is een onmiddellijk effect wat volgens Einsteins' relativiteitstheorie onmogelijk is. Einstein noemde dit verschijnsel 'spooky action on a distance' 'spookachtige activiteit op een afstand', en hij geloofde dat dat niet kon. Het wordt ook wel 'non-lokaliteit' genoemd. Dat wil zeggen dat het geen 'lokaal' effect is. Het 'springt' over ruimte en tijd heen.

Iflscience, "Spooky Action at a Distance" Confirmed by New Quantum Experiment 31/03/15

Zo'n onmiddellijk effect zou betekenen dat de tijdsbarrière gebroken wordt waardoor je uiteindelijk terug in de tijd zou kunnen gaan om tegen je opa te zeggen dat hij niet met je oma moet trouwen (of juist wel). Bizar. De meeste natuurkundigen willen hun handen hier niet aan branden en ze laten de bevindingen over de ogenblikkelijke beïnvloeding van ver uit elkaar gelegen elektronen maar liever buiten beschouwing. Te ingewikkeld om in een theoretisch kader te vatten.

Bohm verklaart dit spookachtige verschijnsel op een heel andere manier. Stel je een aquarium voor waarin een vis zwemt. Daarop worden 2 tv-camera’s gericht, een van voren en een van opzij. Aan beide camera’s wordt een monitor verbonden die in een andere ruimte wordt gezet. Dan komt iemand die nog nooit een aquarium, vissen en monitoren heeft gezien, de kamer waar de beelden worden afgespeeld, binnen. Het enige wat hij ziet, is een vis van voren en een vis van opzij. Omdat hij de diepere realiteit – die van het aquarium- niet kent, zal hij er waarschijnlijk van uitgaan dat het hier om twee verschillende vissen gaat.

Als de twee monitoren in een andere kamer staan, zal het lijken alsof de vissen met elkaar in contact staan en samen op bewegen. Alleen in de context van het aquarium kunnen de beelden gezien worden als afkomstig van een enkele vis. *)

Telkens als de ene vis beweegt, zal de andere vis een corresponderende beweging maken. Je zou dan tot de conclusie kunnen komen dat op de een of andere manier de ene vis een signaal naar de ander stuurt om op een bepaalde manier te bewegen. De vissen lijken op een mysterieuze wijze te communiceren met elkaar zodat ze ogenblikkelijk op elkaar reageren, zonder tijdsverschil. Bohm denkt dat dit is wat er aan de hand is met die sub-atomaire deeltjes. We denken dat ze onmiddellijk communiceren, maar op een dieper niveau, op holografisch niveau zijn die deeltjes EEN. Ze sturen geen signalen naar elkaar. Ze lijken op die ene vis in het aquarium.

Er is geen scheiding tussen elektronen, er is geen afgescheidenheid tussen mensen en dit heeft allerlei verbijsterende implicaties. Hoe communiceren we bijvoorbeeld met elkaar? We denken dat dat via een signaal gaat, dat van de een naar de ander wordt verstuurd. Maar als we in een universum leven dat holografisch is georganiseerd dan betekent dat dat ik het hele universum in elke cel van mijn lichaam heb en jij ook. Dan hebben we dus toegang tot informatie die tot ver voorbij onze zintuigen reikt.

Interview tot 08:35 min. Luister verder.

Lees ook:
WvI, Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven
Want to Know, Het Holografisch Universum: een wetenschappelijke basis voor wonderen

*) Tekening:
The Holographic Universe and the Otz Chiíim, How modern ideas in Quantum Physics are merging with the Mystery Tradition & Ancient Wisdom
The Universe as a Hologram, Does Objective Reality Exist, or is the Universe a Phantasm?

Schrijf een reactie

Anoniet 7 oktober

Hahahahaha, ja-a, daaromdoor..

Het is heel simpel, je maakt me enthousiast..
Haha, dus toen ik het wel begon te lezen in je tekst, ik las al even,.. ja, toen kon ik het ook niet meer ‘onderdrukken’..

Dus toen begon ik te ‘fluiten’,.. vandaar die aller eerste reactie in zijn ‘vormloze inhoud’,.. ‘inhoudloze vorm’ ook goed hoor,.. ieder zijn fix natuurlijk, en al die fictierijders rijden dus natuurlijk wel, alleen nog nergens heen.. ach, ieder zijn pad ook natuurlijk, met een omweg kom je er net zo goed,.. maar als ik je goed beleef door de letters heen, sta je op het punt af te slaan van de (mogelijk nodige) ‘omweg’, en ik kan niet wachten om te gaan lezen van je over de ervaringen die je gaat opdoen en verslaan, als ik ook dat goed begrijp.. de gewenste vervolgstap is bij voorbaat welke stap die je gaat maken dan ook.. een stap die je ook aangekondigd hebt trouwens.. zeer gewenst.. laat ik het zo zeggen: ik kan niet wachten tot de tekst in je reactie van vijf oktober aangepast wordt door je op basis van de nieuwe ervaringen en inzichten..

Ik ga die transformerende reactie nog wel plaatsen, duurt nog wel ff, verder ga ik me weer lekker terugtrekken naar de achtergrond hier,.. vooral om zo min mogelijk te beïnvloeden.. en straks gaan de mensen nog denken dat ik ‘positief’ zou zijn ook.. maar het viel me wel op, zodra je ‘je aandacht begon te verleggen’ veranderde ook de manier waarop je ‘erover’ schreef, en ‘ik geloof niet in toeval’ hoor..
Tot de metareactie, tot dan:

Veel plezier! Stapse!!!
Anoniet 1 oktober

Echt geweldig! Wat een aansluiting weer! Er kan ook geen deur sluiten of er gaat wel weer een raam openen hoor..
Ik vind het een hele eer dat je voor ons zoveel werk maakt van je zelf en je blogs! Ik was erop gewezen, ik had dat een kans willen geven, ik had nog even het idee dat je niet het ‘gewenste gevolg’ eraan zou geven, maar nu begin ik te vermoeden dat je gewoon zo streng bent voor jezelf; niet het ene te beginnen, voor je het ander afgesloten hebt. Vandaar dat ik geen zaken in je teksten kon traceren die mij zouden hebben doen vermoeden dat jij wel de juiste (voor en volgens mij gewenste) vervolgstap zou maken.. je was gewoon nog niet klaar met de vorige stap.. des te groter was het plezier voor me hoor!! Toen bleek dat je alsnog die (ook door mij zo gewenste) stap zou gaan zetten.

Lekkere luuuucht!

Dan ga ik nu vooral lekker je volgende blog lezen.

;-) :D
- Mia 5 oktober
  
  Dank je wel voor je enthousiaste reactie Anoniet :-) ‘Streng voor mezelf’, hmmm………….. ja dat klopt wel. Ik weet niet wat je precies bedoelt met gewenste vervolgstap, maar het is waar dat ik iets aan het afsluiten ben en met iets nieuws ga starten. Zo beschreef ik het eerder: van materieel naar energetisch, van buiten naar binnen, van slachtoffer naar regisseur.
  Onze materiële realiteit wordt gecreëerd door een energetische werkelijkheid. Op het diepste niveau is alles energie. De problemen die je in de buitenwereld aantreft, hoeven ons niet te overweldigen. We staan niet machteloos, we kunnen ze aanpakken door bij onszelf naar binnen te gaan, naar het energetische niveau. Daar ligt onze kracht om onze dromen te realiseren. We zijn tot veel meer in staat dan we zelf denken.
Anoniet 26 september

Jaaa!
Fantastisch!!
Wat een geweldig nieuws!!!
Eindelijk in het kwadraat maak je er bij deze van.

De eindelijk van; eindelijk kunnen ze zelf ook zeggen dat het een metafoor is, die had je al gevestigd met je artikel/blog, en met je reactie op mij vestig je eindelijk de eindelijk van; eindelijk durven ze wat aandacht te besteden aan de enige andere methode naast de systematische methode; de experimentele methode/benadering!!!

Ik begon al bekant te stikken zeg!
Toch leuk wanneer jij eerst vangt en ik daarna pas gooi!!

Ik wil je vooral even zeggen dat ik het niet laat te reageren!
Vooral dat is de bedoeling van deze reactie.
Deze, die zich daardoor nu hoofdzakelijk manifesteert als een soort heads-up/alert/aankondiging. Maar zo bedoel ik het dus niet eens.. Euhm,.. vrijblijvende intentieverklaring dan?? Hoe dan ook, wauspauspauw zegt; bedaaaankt foor die moeilijk!!
Ik had een reactie geschreven. En gelezen. En toen dacht ik, ja-a, klopt wel, maar niet compleet genoeg. En toen ging ik op die reactie, een ‘tweede’ reactie schrijven. En toen dacht ik; ja-a, maar toch nee hoor, want niet concreet genoeg. Toen ik mijn derde had geschreven, was ik best tevreden, maar toen moesten ik me natuurlijk weer afvragen of het nog wel genoeg aansluit bij het blog, dus nogmaals je blog gelezen, en wat bleek? Weer niet tevreden! Hahaha, ja-a..
Ik ben nu bezig met de zesde versie.. toen ik schrijvende onderweg was en nu al heb gezien dat er toch echt nog een zevende gaat komen, dacht ik dan wil ik het nu toch wel eerst even aan je kenbaar maken, bij deze.

Bedankt, maar ik denk ook vooral:
Gefeliciteerd met je beslissing de experimentele methode/benadering een kans te gunnen! (En wanneer dat alleen zo voor me lijkt door de context en de vorm van je opmerking icm mijn interpretatie daarvan en de experimentele methode/benadering je toch al niet onbekend was; haha, alsnog gefeliciteerd! (Met wat? Maakt mij dat nou uit, kies zelf maar iets.. ;-) )

Yo!
- Mia 30 september
  
  Ik ben heel blij dat je zo enthousiast bent Anoniet! En bedankt voor je felicitaties! Ik vind het een hele eer dat je zoveel werk maakt van je reacties op mijn blog. Ja ik zit nu in de zeer spannende fase van de experimentele methode. Morgen kun je een eerste klein verslagje erover lezen/zien hier.
Anoniet 8 september

Tuurlijk is een metafoor altijd meer dan een metafoor, daarom noemen we het ook meta-foor.

Ik vind al dat mysterieuze gezoem maar niks.

Er verandert dan ook niets aan de grond- en begintoestand.

Daardoor vind ik het wanneer het wel gewoon gezegd wordt echt feyn man,.. snap je?

Als ik kon toveren;
dan toverde ik zo;
dat ik niet meer kon toveren,
anders werd toveren gewoon..

Maar goed, ik ben wel voor de hengel met de wortel hoor!
In tegenstelling tot de zweep met weerhaakjes.

Om het op zijn Bambu Stations te zeggen:
We’re not simulating the simulator;
we’re assimilating the assimilator.

En dat is heueueul iets anders dan holografie.
Maar goed, wel echt feyn dat er ondertussen dus wel; ‘een soort van’ tussen staat!! Dat alles zich onderling aan ‘code regels’ houdt, betekent dus niet dat we in een simulatie leven en al helemaal niet dat die simulatie zich laat regiseren, managen, controleren of invloed over zich laat uitoefenen door iets onbenoemds en vaags als gedachtekrachten ofzo, en nee dat heb je inderdaad nergens zo geschreven, maar dat vul ik dan zelf wel zo in wanneer het nogal onbenoemd blijft. Tegen de tijd dat iemand zonder het aanpassen van gedrag en/of handelen, betere resultaten behaald dan iemand die dat dus wel doet, ga ik dat allemaal wel serieus nemen. Tot die tijd, is het voor mij niets meer dan een heul erg mooie metafoor..

Een metabolist..
- Mia 11 september
  
  Veel raadsels inderdaad. Wie of wat projecteert het hologram? Dat moet een soort bewustzijn zijn. Speelt ons bewustzijn hier (ook) een rol in? Dat zou zomaar kunnen. Als ik het goed begrijp beschouw jij dat als onmogelijk. We hebben alleen met ons handelen invloed op de realiteit.
  Maar wanneer ga je echt anders handelen? Dat gebeurt pas als je anders gaat denken.
  Je schrijft: “Tegen de tijd dat iemand zonder het aanpassen van gedrag en/of handelen, betere resultaten behaald dan iemand die dat dus wel doet, ga ik dat allemaal wel serieus nemen.”
  Prima natuurlijk!
  Inmiddels ben ik nieuwsgierig genoeg. Ik ga ermee experimenteren. Ook een manier om erachter te komen toch?
Anoniet 5 september

Eindelijk wordt het gewoon gezegd hoor!

Bravo!

Mooie metafoor, juist, meer niet.. maar wel mooi, zeker weten.
- Mia 7 september
  
  Ja, mooi he. Misschien is het toch al wel meer dan een metafoor. *Via de mail kreeg ik deze link toegespeeld. We Are Living In A Simulation – New Evidence! Een mooie docu van een groep hedendaagse natuurwetenschappers. Hun onderzoek gaat in de richting van de realiteit als simulatie met een fundamentele rol voor Bewustzijn. Fascinerend!
  *De Amerikaanse natuurkundige Jim Elvidge van The Universe – Solved! (2007): “Onze realiteit heeft een opvallende gelijkenis met een digitale simulatie”. Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven.