MarsMonsanto
- Een gastblog van Casimir ten Have
M
onsanto en andere agricultuur giganten zoals Syngenta en Bayer maken op grote schaal gebruik van genetisch gemanipuleerde gewassen. Vaak wordt het debat rond GMO’s gedomineerd door de vraag of deze gewassen wel geschikt zijn voor consumptie. Dit verschilt nogal per gewas en vaak is hier ook niet voldoende onderzoek naar gedaan.
Minder vaak wordt er over de andere gevolgen van genetische modificatie gesproken, terwijl deze gevolgen zeker niet minder belangrijk zijn. In tegenstelling tot natuurlijke organismen, is het bij GMO’s wel mogelijk om patenten aan te vragen. Bedrijven als Monsanto zijn dan de maker van het organisme. Boeren mogen dit organisme dan niet verbouwen tenzij ze de zaden bij de patenthouder gekocht hebben.
Lees meer over Monsanto op WvI,
De wereld volgens Monsanto pingback
Er worden tevens planten gemaakt die uit zichzelf insecticiden produceren, en ook planten die als enige resistent zijn tegen door Monsanto geproduceerde herbiciden. Glyfosaat, ook wel bekend als ‘Roundup’, is een van deze herbiciden. Deze onkruidverdelger vernietigt al het plantenleven in de bodem. Monsanto is verantwoordelijk voor dit middel, net als dat het verantwoordelijk was voor ‘Agent Organge’ wat in de Vietnam oorlog gebruikt werd om de jungle te ontdoen van zijn bladerdak.
Glyfosaat, ook wel bekend als ‘Roundup’ vernietigt al het plantenleven in de bodem
Door natuurlijke kruisbestuiving komen de gepatenteerde GMO gewassen ook bij boeren terecht die geen zaden van Monsanto gekocht hebben. Deze boeren kunnen dan fikse boetes opgelegd krijgen. De rechtszaak die een boer moet aanspannen om hier onderuit te komen is onbetaalbaar. Monsanto en dergelijken kunnen dit wel betalen, ze hebben de duurste advocaten in dienst, en trekken bij dergelijke zaken meestal aan het langste eind.
Ook komt een herbicide zoals Roundup in het grondwater terecht. Hierdoor hebben boeren die geen gebruik maken van de speciaal door Monsanto ontworpen resistente gewassen, minder opbrengst. Deze boeren rest dan niks anders dan de resistente zaden te kopen bij Monsanto. Dit maakt hen afhankelijk, want ze mogen vanwege het patent, na de oogst de verkregen zaden niet herplanten, deze moeten elk jaar opnieuw gekocht worden bij Monsanto.
Dit zijn enkele voorbeelden van hoe de bedrijven zoals Monsanto een monopoly op de landbouw en dus ook de voedselproductie proberen te krijgen.
De herbiciden Agent Organge (links) en Roundup (rechts),
beide ontwikkeld door het voormalige chemieconcern Monsanto
Voedselzekerheid en voedselveiligheid
De agricultuur giganten doen aan een vorm van landbouw die gewoon is geworden, maar eigenlijk ook anders kan. Dit is de grootschalige monocultuur. Bij deze manier van landbouw wordt er op grote schaal, jaar in jaar uit, één gewas verbouwd. De grond raakt hierdoor uitgeput, waardoor grote hoeveelheden mest nodig zijn om nog hoge opbrengsten te krijgen. Bij een monocultuur hebben organismen die het gewas aantasten vrij vrij spel. De wildgroei aan bepaalde insecten wordt hier niet beperkt door de natuurlijke diversiteit, men heeft veel insecticiden nodig om deze te verdelgen.
De grootschalige monocultuur is hierom een gevaar voor de voedselzekerheid. Het natuurlijke bodemleven wordt door de kunstmest en insecticiden verstoord, en is op een gegeven moment zonder deze middelen niet meer bewerkbaar. Als het gewas onverwachts getroffen wordt door een plaag, dan zijn meteen honderden hectare aan voedsel naar de knoppen, omdat het allemaal dezelfde soort van hetzelfde gewas is.
De grootschalige monocultuur is een gevaar voor de voedselzekerheid
De agricultuur giganten zullen dan wel weer een chemische oplossing bedenken voor dit natuurlijke probleem. Uiteindelijk is er niks anders meer mogelijk dan een uitgeput en vervuild stuk grond te bewerken volgens "Systeem Monsanto". Het gevolg is dat we voor onze voedselvoorziening dus overgeleverd zijn aan een multinational die het behalen van zo veel mogelijk winst het meest belangrijk vind. Dit biedt, zoals in de volgende paragraaf te lezen is, geen voedselzekerheid.
Natuurlijk wordt het tegendeel beweerd. De genoemde methodes zijn volgens de grote landbouwbedrijven voedselzeker en voedselveilig te noemen. De gebruikte herbiciden en insecticiden zouden niet schadelijk zijn voor de mens. Simpel beeldmateriaal geeft echter hele andere indrukken. Zo zijn er tal van foto's te zien waarop medewerkers van landbouwbedrijven beschermende pakken dragen terwijl ze de planten en grond met chemicaliën bewerken. Toen een lobbyist gevraagd werd of het herbicide Roundup een veilig middel is, antwoordde hij dat het te drinken is. Toen hem een glas van dit goedje aangeboden werdt, sloeg hij dit echter meteen af.
Zoals u kunt zien zijn pesticiden (rechts) en herbiciden zoals
Roundup (links), geen gevaar voor de gezondheid
Wat doet de politiek hier aan?
Met vrijhandelsverdragen zoals TTIP, veel geld voor eigen onderzoek, legers lobbyisten en zelfs huurlingen manipuleren bedrijven zoals Monsanto de politiek en bevolking. Zo staan ze eigenlijk nooit terecht voor de misdadige ecocide die ze plegen. Dit is de ook de reden dat er een internationaal Monsanto tribunaal plaats zal vinden in oktober. Onafhankelijke advocaten en rechters over de hele wereld zullen dan in Den Haag een proef-tribunaal houden waarin ze het voorbeeld geven van hoe Monsanto wel degelijk vervolgd kan worden voor hun wandaden. Dit biedt een aantal richtlijnen waarmee Monsanto overal ter wereld daadwerkelijk terecht gesteld kan worden. Zie
http://www.monsanto-tribunal.org/.
Monsanto-tribunal
Hoezo schaarste?
De agricultuur giganten zeggen dat ze met de grootschalige monocultuur van genetisch gemanipuleerde gewassen de enigen zijn die een oplossing bieden aan de wereldvoedselproblematiek. Ze gaan er hierbij van uit dat er op de wereld voedselschaarste is. Ze zeggen deze schaarste te gaan oplossen en zo de 300 miljoen ondervoede mensen op de wereld van voedsel te voorzien.
Er is echter helemaal geen schaarste. Jaarlijks worden er miljoenen tonnen aan voedsel weggegooid vanwege overconsumptie of een gebrek aan een winstgevende afzetmarkt. De reden dat 300 miljoen mensen ondervoed zijn is dus niet de beschikbaarheid van het voedsel. Deze mensen zijn simpelweg niet in staat om de prijs te betalen die deze multinationals vragen. De extra opbrengsten verkregen door innovatie van deze bedrijven zal dan ook primair gebruikt worden om de zakken te vullen van directeurs, managers en aandeelhouders, en niet de monden van de 300 miljoen ondervoede mensen in arme landen.
De wereldvoedselproblematiek is niet het gevolg van overbevolking
en schaarste. Er wordt in Groot-Britannië alléén al 7 miljoen ton aan
voedsel per jaar weggegooid
Het kleinschalige, lokale, meer zelfvoorzienende alternatief
Een kleinschalige zelfvoorzienende multicultuur of permacultuur brengt oplossingen voor deze problematiek. Het is mogelijk om meerdere gewassen door elkaar te verbouwen, de bodem raakt hierdoor veel minder snel uitgeput. Het is ondehouds-intensief, maar dit geeft niet want de opbrengst is niet bedoeld om een zo hoog mogelijk winstpercentage te behalen. De opbrengst is bedoeld om de monden van lokale bewoners te voeden.
Omdat natuurlijke factoren hier een grote invloed hebben zal de opbrengst per jaar en per gewas behoorlijk verschillen. Het ene jaar doen de tomaten het goed, en het andere jaar de snijbonen. Dit is niet erg want deze producten zijn niet voor een globale afzetmarkt maar voor eigen consumptie. Het maakt niet zo veel uit of je een jaar veel tomaten of veel snijbonen eet. Een afzetmarkt vraagt echter om bijv. 100 ton exact rechte komkommers op een bepaald tijdstip. Meerdere gewassen zorgen er ook voor dat de grond het hele jaar benut wordt, bij een monocultuur ligt de grond vaak maanden lang braak.
Een kleinschalige zelfvoorzienende multicultuur is een methode om monden te voeden, niet om op korte termijn winst te maken
De mate van efficiëntie van een landbouwmethode is uit te drukken in hoeveel nuttige voedingsstoffen er geleverd worden tegenover de hoeveelheid benodigde energie, arbeid en grondstoffen. Deze is door een gezonde grond, en het niet of nauwelijks toevoegen van mest, pesticiden en herbiciden bij de permacultuur methode op lange termijn dan ook hoger dan bij de monocultuur. Het is een methode om monden te voeden, niet een methode om op korte termijn winst te maken.
Mensen die in hun directe omgeving zichzelf van voedsel voorzien gaan meer hier meer ecologisch verantwoord mee om. Ze snijden immers zichzelf in hun vingers wanneer ze deze omgeving aantasten door een verkeerd grondgebruik. Men neemt meer de verantwoordelijkheid voor het milieu omdat ze hier meer direct afhankelijk van zijn.
Dit is het duurzame alternatief! De gronden blijven voor toekomstige generaties gezond. Mensen leven in harmonie met de natuur, terwijl ze zichzelf van levensonderhoud voorzien. Er is in principe genoeg grond beschikbaar op aarde voor mensen om dit in groepen op kleine schaal te doen. Wanneer de technologie toegepast wordt kunnen wel 20 miljard mensen op deze wijze voorzien worden van voedsel. De grond wordt dan ook niet meer gebruikt voor een afzetmarkt die luxe producten zoals palmolie en vlees wil, maar voor mensen in de directe omgeving, die begrijpen dat de consumptie van deze producten een inefficiënt en ecologisch onverantwoord gebruik van hun grond is.
Door een toenemende kennis en verbetering van technieken worden
de opbrengsten bij permacultuur steeds hoger, en dat blijven ze ook.
Foto: Plukrijp, België
Loop mee!
Tijdens de mars willen we aandacht vragen voor de problematiek rond agricultuur giganten zoals Monsanto. Er zullen toespraken gehouden worden en documentaires getoond worden over hoe deze bedrijven de natuur aantasten, en eveneens de voedselveiligheid en voedselzekerheid in hun zucht naar winst in gevaar brengen.
Loop mee met de mars! Red moeder aarde
Maar ook willen we ons richten op het uitbeelden en starten van een meer zelfvoorzienend alternatief. Een meer democratische levenswijze waarbij mensen elke dag verantwoordelijkheid nemen en invloed uitoefenen op de directe natuurlijke omgeving.
Dit willen we doen door de omgeving 'terug te claimen' door leuzen te scanderen en deze op straat te schrijven met stoepkrijt tijdens optocht die door de binnenstad van Den Haag zal gaan. Onderweg planten we ook in geveltuintjes zaden en planten, zo brengen we de natuur weer dicht bij de mens. Tijdens de eindmanifestatie zal er een zaden- en plantenruilmarkt zijn. Aan het einde van de mars kan iedereen genieten lekker nassuh; eten bereid met biologische, lokale producten.
Loop dus mee met de mars! Red moeder aarde en laat zien dat wij, het volk, prima weten hoe we voor onszelf, elkaar en de natuur kunnen zorgen.
Mars Monsanto