Het hologram is een goede metafoor om ons bestaan te begrijpen. Het onderscheid tussen het ik en de ander - en tussen het ene en het andere ding - is kunstmatig. Ieder deeltje van het Universum bevat het geheel. Het is precies zoals William Blake al schreef: je vindt de hele werkelijkheid terug in elke korrel zand.
Michael Talbot over het Holografisch Universum
VIDEO, 21/06/2015
Michael Talbot. The Holographic Universe
D
e Amerikaanse auteur Michael Talbot (1953 - 1992) publiceerde in 1991 het beroemd geworden boek The Holographic Universe waarin aannemelijk wordt gemaakt dat ons hele universum een gigantisch hologram is.
WvI, Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven
Want to Know, Het Holografisch Universum: een wetenschappelijke basis voor wonderen
In dit interview met Jeffrey Mishlove legt Talbot het holografisch universum in het kort uit. De neurochirurg Karl Pribram bestudeerde het geheugen. Hij vond bewijs dat ons brein werkt als een hologram. Bohm hield zich bezig met theoretische fysica. Hij kwam tot de conclusie dat de realiteit op sub-atomair niveau eigenschappen heeft die doen denken aan een hologram.
Als we die twee ideeën samen nemen - dat ons brein holografisch functioneert en ook de werkelijkheid lijkt op een hologram - dan wordt het waarschijnlijk dat het hele universum holografisch werkt. Niet dat het letterlijk een hologram is, maar dat een hologram een goede metafoor is om ons bestaan te begrijpen.
Dit betekent dat de realiteit plastisch en veranderlijk is als een afbeelding in plaats van een solide en onwrikbaar gegeven. Maar er zijn nog meer implicaties. Als je naar de fotografische film kijkt waar de holografische afbeelding in gecodeerd staat, kun je daar geen chocola van maken. Om het beeld te ontcijferen moet je er een laserstraal doorheen laten schijnen. (Uitleg hier.)
Als je een afbeelding van een roos op de holografische film hebt staan en je zet daar een laserstraal op, dan zie je een 3D afbeelding van de roos. Maar als je deze film doormidden snijdt en de laserstraal door elke helft stuurt, krijg je 2 rozen te zien. Als je het in vieren snijdt, krijg je 4 rozen en in 8 stukken verdeeld, krijg je 8 rozen.
Als je het universum dus als een hologram begrijpt, is het precies zoals William Blake al zei: je vindt de hele werkelijkheid terug in elke korrel zand.
Ieder deeltje van het universum bevat het geheel.
Poetryloverspage, William Blake, "To See a World..." (Fragments from "Auguries of Innocence")
Sub-atomaire deeltjes kunnen elkaar ogenblikkelijk beïnvloeden hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn
De fotografische film waar de holografische afbeelding in gecodeerd staat, ziet er uit als rimpelingen in een meer – een interferentiepatroon- waarin niets herkenbaar is. Pas als er een laserstraal doorheen schijnt, zie je plotseling het object. Een hologram bestaat dus op twee niveaus. 1) een 3D object dat er zo echt uit ziet dat je denkt dat je het vast kunt pakken en 2) een 2D interferentiepatroon. Je kunt het vergelijken met tv kijken: je ziet concrete beelden op het toestel en tegelijkertijd zijn er onzichtbare radiogolven die deze beelden mogelijk maken. Als we stellen dat het universum een hologram is, betekent dat dat er twee totaal verschillende realiteitsniveau’s zijn. Ten eerste de werkelijkheid die we om ons heen zien: een tafel, een computer, een stoel, ons lichaam. Maar ergens daarachter of daaronder is een realiteitsniveau waarin alles oplost in een oceaan van energie waarvan de onderdelen holografisch met elkaar verbonden zijn. Waar ieder deeltje het geheel van het universum omvat.
Dit betekent dat het denken over onszelf als afgescheiden van andere mensen en over de koffie die iets heel anders is dan het kopje waar het ingegoten wordt, niet klopt. Het onderscheid tussen het ik en de ander en tussen het ene en het andere ding is kunstmatig.
De kwantumfysicus David Bohm benadrukt dit. In onze westerse manier van denken zijn we eraan gewend geraakt dat als we een concept gebruiken - van een appel of een elektron of wat dan ook - dat het dan buiten ons bestaat. We vergeten dat het labeltje om de realiteit te beschrijven iets in ons hoofd is en niet iets buiten ons.
Dit lijkt op gekissebis, een volstrekt overbodig en nutteloos filosofisch debat, maar in de kwantumfysica heeft deze kwestie belangrijke consequenties. Een daarvan is dat ontdekt is dat sub-atomaire deeltjes zoals elektronen elkaar ogenblikkelijk kunnen beïnvloeden hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn. Het lijkt op de verhalen die je hoort over eeneiige tweelingen waarbij als er een gewond raakt ook de ander de pijn voelt.
Als een vis in een aquarium
Het probleem is dat we deze onmiddellijke beïnvloeding van deeltjes binnen de huidige fysica niet kunnen verklaren. Een signaal van de een naar de ander zou sneller moeten reizen dan het licht. Het is een onmiddellijk effect wat volgens Einsteins' relativiteitstheorie onmogelijk is. Einstein noemde dit verschijnsel 'spooky action on a distance' 'spookachtige activiteit op een afstand', en hij geloofde dat dat niet kon. Het wordt ook wel 'non-lokaliteit' genoemd. Dat wil zeggen dat het geen 'lokaal' effect is. Het 'springt' over ruimte en tijd heen.
Iflscience, "Spooky Action at a Distance" Confirmed by New Quantum Experiment 31/03/15
Zo'n onmiddellijk effect zou betekenen dat de tijdsbarrière gebroken wordt waardoor je uiteindelijk terug in de tijd zou kunnen gaan om tegen je opa te zeggen dat hij niet met je oma moet trouwen (of juist wel). Bizar. De meeste natuurkundigen willen hun handen hier niet aan branden en ze laten de bevindingen over de ogenblikkelijke beïnvloeding van ver uit elkaar gelegen elektronen maar liever buiten beschouwing. Te ingewikkeld om in een theoretisch kader te vatten.
Bohm verklaart dit spookachtige verschijnsel op een heel andere manier. Stel je een aquarium voor waarin een vis zwemt. Daarop worden 2 tv-camera’s gericht, een van voren en een van opzij. Aan beide camera’s wordt een monitor verbonden die in een andere ruimte wordt gezet. Dan komt iemand die nog nooit een aquarium, vissen en monitoren heeft gezien, de kamer waar de beelden worden afgespeeld, binnen. Het enige wat hij ziet, is een vis van voren en een vis van opzij. Omdat hij de diepere realiteit – die van het aquarium- niet kent, zal hij er waarschijnlijk van uitgaan dat het hier om twee verschillende vissen gaat.
Als de twee monitoren in een andere kamer staan, zal het lijken alsof de vissen met elkaar in contact staan en samen op bewegen. Alleen in de context van het aquarium kunnen de beelden gezien worden als afkomstig van een enkele vis. *)
Telkens als de ene vis beweegt, zal de andere vis een corresponderende beweging maken. Je zou dan tot de conclusie kunnen komen dat op de een of andere manier de ene vis een signaal naar de ander stuurt om op een bepaalde manier te bewegen. De vissen lijken op een mysterieuze wijze te communiceren met elkaar zodat ze ogenblikkelijk op elkaar reageren, zonder tijdsverschil. Bohm denkt dat dit is wat er aan de hand is met die sub-atomaire deeltjes. We denken dat ze onmiddellijk communiceren, maar op een dieper niveau, op holografisch niveau zijn die deeltjes EEN. Ze sturen geen signalen naar elkaar. Ze lijken op die ene vis in het aquarium.
Er is geen scheiding tussen elektronen, er is geen afgescheidenheid tussen mensen en dit heeft allerlei verbijsterende implicaties. Hoe communiceren we bijvoorbeeld met elkaar? We denken dat dat via een signaal gaat, dat van de een naar de ander wordt verstuurd. Maar als we in een universum leven dat holografisch is georganiseerd dan betekent dat dat ik het hele universum in elke cel van mijn lichaam heb en jij ook. Dan hebben we dus toegang tot informatie die tot ver voorbij onze zintuigen reikt.
Interview tot 08:35 min. Luister verder.
Lees ook:
WvI, Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven
Want to Know, Het Holografisch Universum: een wetenschappelijke basis voor wonderen
WvI, Goede kans dat we in een soort computerprogramma leven
Want to Know, Het Holografisch Universum: een wetenschappelijke basis voor wonderen
*) Tekening:
The Holographic Universe and the Otz Chiíim, How modern ideas in Quantum Physics are merging with the Mystery Tradition & Ancient Wisdom
The Universe as a Hologram, Does Objective Reality Exist, or is the Universe a Phantasm?
The Holographic Universe and the Otz Chiíim, How modern ideas in Quantum Physics are merging with the Mystery Tradition & Ancient Wisdom
The Universe as a Hologram, Does Objective Reality Exist, or is the Universe a Phantasm?
Schrijf een reactie
-
Rommedoe 2 juli
Vraag u eens af of een willekeurig voorwerp er zou zijn als u er niet was. Of, omgekeerd, als u er bent, dat voorwerp er niet zou zijn. Het is verleidelijk te gaan speculeren. De feitelijkheid is dat u er bent en dat voorwerp ook. U en dat voorwerp vormen een eenheid. De eenheid (u/voorwerp) is onverbrekelijk. Deze feitelijkheid kan uitgebreid worden tot alles dat voor u op enigerlei wijze waarneembaar is. Het omgekeerd geldt ook: u bent ook op enigerlei wijze waarneembaar door alles. Kortom, alles zit in alles. Vergeet ook niet het verleden en toekomst ook daar vormt u een eenheid mee. Laat dit op u inwerken en u zult versteld staan van de gevolgen van uw denken. Ook daar bent u in eenheid mee.
