Foto: Sabine Joosten/Hollandse Hoogte
T
erwijl multinationals en andere grote bedrijven kapitalen verdienen, zijn ze ook bezig met een 'race to the bottom': ze betalen hun personeel steeds minder salaris. Had PostNL bijvoorbeeld een aantal jaar geleden nog gewoon pakketbezorgers in dienst, nu zijn die vervangen door zzp-ers die voor een 40-urige werkweek nauwelijks het minimumloon krijgen en vrijwel geen arbeidsrechten hebben.
Karel Smouter,
De kleine, ritselende revolutie van de flexwerkende pakketbezorger, De Correspondent 08/05/14
pingback
Veel bedrijven hebben hun productie uitbesteed. Computerproducenten en kledingbedrijven bijvoorbeeld laten hun spullen maken in lagelonenlanden. Hoewel de mensen daar 50 à 60 uur per week werken, verdienen ze nauwelijks genoeg om rond te komen. De
uitbuiting, die Karl Marx anderhalve eeuw geleden onder de aandacht bracht, is zichtbaarder dan ooit. Werknemers produceren meer dan ze aan loon ontvangen. Deze meerwaarde gaat naar de top en de aandeelhouders van de multinationals.
Renteverplichtingen
Ook de financiële sector aast op de waarde van de goederen en diensten die we met z’n allen produceren. In het ideale geval zouden banken de reële, productieve economie van dienst zijn.
Reële of productieve economie staat voor alle tastbare economische bedrijvigheid, zoals de productie van voedsel, kleding en gebruiksvoorwerpen. De reële economie staat tegenover de financiële economie die handelt in niet-tastbare zaken zoals aandelen en andere financiële producten.
In plaats daarvan proberen ze er vooral zoveel mogelijk aan te verdienen. Dit is mogelijk door de structuur van ons
geldstelsel. Geld wordt als schuld in omloop gebracht en er moet rente over worden betaald. De hardwerkende bevolking draagt op deze manier veel geld over naar de banken.
Producenten, tussenhandel en winkeliers gaan schulden aan om hun bedrijfsvoering te financieren. Over deze leningen moet rente worden betaald. Uiteindelijk wordt dit doorberekend in de prijzen van de producten en betalen klanten dus meer dan nodig is. In alle producten die we kopen zit een rente-component. Minimaal 30% van ons inkomen zijn we kwijt aan rentebetalingen.
Margrit Kennedy,
Interest and Inflation Free Money (1995), p. 8,9, De PDF van haar boek is gratis te downloaden van haar website
pingbackHelmut Creutz,
The Money Syndrome (2008), p. 13-4, In Anthony Migchels,
Open brief aan het Parlement met betrekking tot Rente en Bankieren Earth Matters 21/04/14 staat een link naar een gedeelte van het boek van Creutz (zie bron 3 onderaan)
pingbackAnthony Migchels,
De Verborgen Slavernij van Rente, Zaplog 16/10/10
pingback
We betalen nog meer rente als we zelf een lening hebben. Over een hypotheek van 200.000 euro betaal je in totaal bijna 300.000 euro aan rente.
In geval van een aflossingsvrije hypotheek van 200.000 euro tegen 5% rente, die na 30 jaar wordt afgelost, wordt in totaal 300.000 euro aan rente betaald. Het huis wordt 2,5 keer betaald.
Via onze belasting gaat nog een keer geld naar de banken omdat de overheid rente moet betalen over de staatsschuld.
Onteigening
De
onteigening is de derde manier waarop banken en andere multinationals steeds meer rijkdom vergaren. Mensen worden zonder pardon uit hun huis gezet als ze de hypotheek niet meer kunnen betalen. Daarnaast houden ze vaak ook nog een restschuld over. De bank legt beslag op het huis. Ook bij een faillissement in het MKB gaan de productiemiddelen en het vastgoed zonder meer over in de handen van degene die de bedrijfsleningen verstrekt heeft.
We worden niet alleen direct door de banken onteigend als wij betalingsproblemen hebben, maar ook indirect via het vehikel van de overheid als zij zelf betalingsproblemen hebben. De belangen van de overheid en de bankensector zijn verweven geraakt.
Zie hiervoor mijn artikel
Zogenaamde democratie. De ijzeren wet van de oligarchie op deze site
pingback
Aan het begin van de crisis hebben we veel geld in de binnenlandse banken moeten steken om ze overeind te houden. Maar daar bleef het niet bij: de Nederlandse regering heeft onlangs 40 miljard euro beschikbaar gesteld voor het ESM, een EU-noodfonds dat is opgericht om in de toekomst banken en landen in Europa te ‘redden’.
Lang Leve Europa,
En 40 miljard voor het Banken Plunderfonds, 22/06/13
pingbackUitleg ESM in De Volkskrant: Pieter Sabel,
Het permanente noodfonds, ESM, wat is dat precies? De Volkskrant 22/05/12
pingback
Sinds 2008 heeft ons land voor 183 miljard Euro aan garanties verstrekt aan internationale instellingen als het IMF, de ECB en Europese noodfondsen.
Algemene rekenkamer,
Financiële risico's voor Nederland bij internationale garanties 30/09/13
pingback
Ons land moet voor dit bedrag bijspringen op het moment dat aangesloten landen niet meer aan hun financiële verplichtingen kunnen voldoen. De hulpgelden gaan uiteindelijk voor het grootste deel naar de banken, omdat ze vooral gebruikt zullen worden om de rente op de staatsschulden te betalen.
Terwijl we 54 miljard Euro moeten bezuinigen, staat er 223 miljard voor de financiële sector klaar
Door al deze betalingen en garanties van de overheid aan de banken is de staatsschuld fors gestegen
Lang leve Europa,
De staatsschuld en het verhoogde ESM – een probleem 24/09/12
pingbackZie ook de staatsschuldmeter
pingback
, waardoor we gedwongen worden te
bezuinigen. Tot 2017 staat er voor 54 miljard aan ‘ombuigingen’ gepland. Deze hele bezuinigingsoperatie is te zien als een vorm van onteigening van de Nederlandse bevolking. We worden van basale rechten beroofd. Het recht op werk bestaat bijvoorbeeld al heel lang niet meer. De werkloosheid is hoog, maar de politici geven weinig prioriteit aan dit probleem. De arbeidsvoorwaarden staan in veel sectoren onder druk.
Erica Wits,
Arbeidsrecht vs marktwerking 0:1? De rechtspositie van thuiszorgmedewerksters bij aanbesteding, Sprengers Advocaten 11/02/14
pingbackSophie Verschoor,
Helse bazen in crisistijd: inleveren of ophoepelen, Intermediair 14/03/13
pingback
Het recht op zorg staat op het punt te verdwijnen. "Nu kent de AWBZ nog een wettelijke zorgplicht. Dat houdt in dat je recht op zorg juridisch kan afdwingen als je een indicatie hebt. Dat wettelijk recht verandert in een voorziening, een gunst.", concludeert de vakbondsorganisatie AbvaKabo FNV op haar website.
Abvakabo FNV,
AWBZ pingbackTessa van den Ende,
Het recht op zorg lijkt voorbij, SKIPR 08/07/13
pingbackDe Rechtspraak,
'Nieuwe WMO leidt tot rechtsongelijkheid en minder rechtsbescherming' 13/09/13
pingback
Ook het recht op een bestaansminimum is niet zeker meer. Als je klantmanager vindt dat je niet meewerkt of je niet gedraagt, krijg je 3 maanden geen uitkering.
De Lange Mars,
1 juli 2014 einde basisrecht op voeding en onderdak, 27/11/2013
pingback
Verarming
Sinds de jaren ’60 en ’70 is de arbeidsproductiviteit enorm gestegen. Ook vrouwen zijn de arbeidsmarkt op gegaan, zodat er nu in de meeste huishoudens twee inkomens zijn. Ondanks dat is onze welvaart nauwelijks toegenomen. We hebben wel veel meer schulden -en dus renteverplichtingen- dan voorheen. We verdienen wat meer dan toen, maar we houden minder over.
Een heel groot deel van de meerwaarde die we met z’n allen creëren gaat uiteindelijk naar de banken, multinationals en aanverwante bedrijven. De Amerikaanse econoom en historicus Michael Hudson noemt deze bedrijven economische parasieten.
Michael Hudson,
Why Government is More Afraid of Debt than Depression,The Real News 16/12/10
pingbackMichael Hudson,
The Financial Parasites Have Killed the American Economy, and They Are Sucking as Much Money Out as They Can Before Jumping Ship, Washingtons’s Blog 26/08/09
pingback
Ze profiteren van de werkende bevolking en pikken zoveel geld van hun productiviteit in als ze maar kunnen.
Michael Hudson schat in dat Amerikanen inmiddels 75 à 80% van hun inkomen kwijt zijn aan rente, verzekeringen en belastingen.
“Between 75 and 80 percent of the wage payment is absorbed by the Finance, Insurance and Real Estate (FIRE) sector even before employees can start buying goods and services! No wonder the economy is shrinking, sales are falling off, and new investment and hiring have followed suit.” Michael Hudson,
Paul Krugman’s Economic Blinders, Michael-Hudson.com 14/05/12
pingback
We verdienen wat meer dan toen, maar we houden minder over
Hoe deze verhouding in Nederland precies ligt, is onbekend, maar de trend is ongeveer hetzelfde: van ons inkomen blijft weinig over, omdat het wordt afgeroomd door de grote bedrijven, de banken en ook door de overheid. Zo bezien is het natuurlijk niet vreemd dat de binnenlandse economie niet goed draait en de werkloosheid hoog is. We hebben alsmaar minder te besteden en daar heeft het MKB onder te lijden, wat weer nieuwe werkloosheid tot gevolg heeft.
We betalen enorme sommen rente, de welvaartsstaat wordt afgebroken, we moeten loon inleveren en slechtere arbeidsvoorwaarden incasseren. Maar multinationals hoeven over hun winsten nauwelijks belasting af te dragen.
Multinationals betalen nauwelijks belasting. Paul Tang,
Belastingvoordeel multinationals remt concurrentie af, NRC 23/10/09
pingback
En de banken worden door ons gered als ze in moeilijkheden zijn.
Het is de wereld op zijn kop.
WvI laat niet alleen zien wat er mis is, maar zoekt ook naar oplossingen. Kijk bijvoorbeeld onder het kopje Remedie of bij de tag Remedie